Κάτι ενσαρκώθηκε μικρό μα τώρα σα να
μεγάλωσε
άλλαξε ωρίμασε θα πουν οι άλλοι.
Πνεύμα σοφού σε σώμα μαθητού
Κυκλοθυμία κι απροσδιοριστία το μαράνανε το
παιδί,
κάτι λίγο στο μουντό λίγο φερ’το από δω
έτοιμο και το τεχνητό.
Πού τραβάς πού ολισθαίνεις
τέλος θα αποκαλυφθεί πως δεν έχει η
κατηφόρα.
Να τος και ο πρώτος καλώς τον δεύτερο
που ήσουνα και συ χρόνε;
κάπως βιαστικό σε βλέπω και σένα
κάτι θα θέλεις και συ από μένα δε μπορεί,
μα τόσα μου πήρανε οι άλλοι
και δε θα χω να σου δώσω
μα ξέρω συ όλο παίρνεις και μετά παύεις να
ζητάς,
στο πιο πολύτιμο απάνω χτίζεις
σα να θελες να το φτάσεις στο μηδέν.
Ποιο θα ναι το στοίχημα τώρα ξέρω,
μα οι προβλέψεις δείχνουν άλλα.
Ίσως απροετοίμαστος πιαστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου