Αντάμωση στην 21η

Ιλιγγιώδης εναρμόνιση με το ερέθισμα.

Ένα κλισέ σκίρτημα στην απρόσωπη λεωφόρο,

φαινομενική ταραχή στην γνώριμη πλέον έκβαση.

Λίγο το άρωμα λίγο τα φτιασίδια

κι ΄αντε να τον μαζεύεις τώρα.

Μια νέα περιπέτεια θα προβάλλει ξανά στο σινεμά

μα το τέλος δεν αξίζει να το δεις.

Σκηνοθετική η προσέγγιση μα τα εύσημα πάνε σε άλλους

αντάξιος πρέπει να φανώ

σαν αυτούς που βαστούν γερά στα πόδια τους

σε μια γη που συνεχώς γυρίζει

που ξέρουν μποτιλιαρισμένοι να οδηγήσουν

απροσπέλαστοι στο νοητικό λογισμικό.

Παθητική η δύναμη φωνάζει την ασφάλεια

μα ασφάλεια δε βρίσκει εκεί.

Περιοδικός και ημερήσιος τύπος,

τροποποιημένες ερωτικές συνταγές.

μεταλλαγμένες τροφές του νου

 και έτοιμο το κορίτσι.

Τουλάχιστον το άρωμα κρατά,

όξινη ανάμνηση μιας κάποιας εποχής.

Ξεθωριασμένο ομοίωμα θηλυκής αύρας

τότε τ’ ονομάσανε ανδρείκελο

τι στέκει και τι τραβά,

μα νομίζω πως ανάξιο προσοχής

και ατημέλητου ενδιαφέροντος θα ναι.

Αναστατώθηκε η αχόρταγη ύπαρξη

φύγε μην τα’ ακούσεις κιόλας.

Άραγε τι όνειρα θα βλέπει η μαμά της;

μάλλον ένα φωτεινό πρίγκιπα

Θα φαντασιώνεται κι αυτή

πολλά αξιώματα ας έχει

κι ας ειν’ κι άσχημο.

Κα Πριγκιποπούλου

ας αρκεστούμε στο ζεστό το βλέμμα

κι ας έμεινε λειψό,

                                   κοίτα για πότε άναψε το πράσινο!